W praktyce możliwe jest zaistnienie wyjątkowych sytuacji, w których pomimo spełnienia warunków powstania prawa do ekwiwalentu nie będzie on należny.
Przepisy uchwały nr V/88 z dnia 23 maja 2018 roku Zarządu PZPN w sprawie określania zasad ustalania ekwiwalentu znają 4 przypadki (wyjątki), w których ekwiwalent za wyszkolenie nie będzie należny:
a) gdy zmiana przynależności zawodnika następuje do klubu V kategorii;
b) prawomocnego, jednostronnego rozwiązania kontraktu przez zawodnika, z winy klubu odstępującego;
c) prawomocnego rozwiązania kontraktu z winy klubu, stwierdzonego orzeczeniem Izby ds. Rozwiązywania Sporów Sportowych;
d) gdy zmiana przynależności zawodnika następuje po upływie 12 miesięcy od wygaśnięcia kontraktu lub deklaracji gry amatora w klubie odstępującym.
Klubem V kategorii są A, B, C klasa, klasy rozgrywkowe kobiet w wyłączeniem Ekstraligi kobiet, klasy rozgrywkowe futsalu z wyłączeniem I ligi futsalu, kluby uczestniczące wyłącznie w rozgrywkach juniorek (dziewcząt) dowolnej kategorii wiekowej.
Możliwość jednostronnego rozwiązania kontraktu przez zawodnika z winy klubu przewidują przepisy uchwały nr III/54 z dnia 27 marca 2015 r. Zarządu PZPN Minimalne wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej. Obecnie jest 5 przypadków, w których zawodnik może skorzystać z takiego prawa składając stosowne oświadczenie:
1) Klub opóźnia się z zapłatą na rzecz Zawodnika wynagrodzenia indywidualnego należnego mu z tytułu profesjonalnego uprawiania piłki nożnej za okres co najmniej dwóch miesięcy, pod warunkiem, iż po upływie tego okresu Zawodnik wyznaczy pisemnie Klubowi dodatkowy termin zapłaty, nie krótszy niż 14 dni, z zastrzeżeniem, iż brak zapłaty zaległości w pełnej wysokości spowoduje możliwość skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania Kontraktu z winy Klubu;
2) Klub ze swojej winy zaniechał zgłoszenia Zawodnika do rozgrywek ligowych, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu Kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty zamknięcia okresu zmiany przynależności klubowej zgodnie z obowiązującymi przepisami PZPN;
3) Klub ze swojej winy zaniechał obowiązkowego ubezpieczenia Zawodnika od następstw nieszczęśliwych wypadków w sporcie i na skutek czego Zawodnik nie otrzymał należnego mu świadczenia ubezpieczeniowego lub jego równowartości od Klubu albo Klub nie przedstawił dowodu zawarcia umowy ubezpieczenia w terminie 14 dni od daty pisemnego zgłoszenia takiego żądania przez Zawodnika, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu Kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty wystąpienia któregokolwiek ze zdarzeń;
4) Klub nie zapewnia Zawodnikowi leczenia lub rehabilitacji po kontuzji doznanej czasie gry w ramach współzawodnictwa sportowego lub treningu lub odmawia pokrycia kosztów leczenia lub rehabilitacji poniesionych przez Zawodnika, na które Zawodnik uprzednio otrzymał od Klubu pisemną zgodę, w ramach której Klub zaakceptował szacowane koszty leczenia lub rehabilitacji, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu Kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty wystąpienia któregokolwiek ze zdarzeń;
5) Klub został przeniesiony do niższej klasy rozgrywkowej na skutek innych zdarzeń niż rywalizacja sportowa, na podstawie prawomocnego orzeczenia wydanego przez właściwy organ dyscyplinarny PZPN, pod warunkiem, iż oświadczenie o rozwiązaniu Kontraktu zostanie złożone w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.
Niezależnie od powyższego Izba ds. Rozwiązywania Sporów Sportowych może rozwiązać kontrakt orzeczeniem także w innych przypadkach niż wskazane powyżej i wtedy także klub nie będzie miał prawa do ekwiwalentu.
Ostatnim przypadkiem braku opłaty ekwiwalentowej jest upływ 12 miesiący od wygaśnięcia kontraktu lub deklaracji gry amatora zawodnika.